Welkom!

… op de website van Hultheim, de heem- en geschiedkundige kring van Kruishoutem. Hier vindt u heemkundige en historische updates over Kruishoutem, de Marolle, Lozer, Nokere, Wannegem en Lede. De laatste info staat bovenaan, voor de oudere verslagjes scrolt u naar beneden.

 

Sint-eligiuskerk-1927.png   Architect-Nicolas-Croquison.png

                            Links: de Sint-Eligiuskerk in 1927. Rechts: Pierre Nicolas Croquison; de Kortrijkse architect van de Kruishoutemse kerk.

 

De Sint-Eligiuskerk van Kruishoutem wordt gerenoveerd. Dit is niet de eerste keer. De laatste, grondige restauratie dateert van iets meer dan een kwarteeuw geleden. Het gebouw stond in 1997 vanaf juni maanden lang in de steigers. De gevels werden toen gezandstraald en hervoegd. De witsteen rond de kerkramen werd vervangen. Op donderdag 27 november 1997 kreeg de kerktoren vier nieuwe wijzerplaten. Ze worden door een centrale moederklok mechanisch aangestuurd. Over een periode van 15.000 jaar zou dit een afwijking van amper één seconde geven. Dit is alvast een geruststelling voor onze nazaten.

De huidige herstelbeurt concentreert zich op het dak, de toren en het portaal aan de hoofdingang. Voorziene duur van de werken: 1 jaar. Hinder wordt niet verwacht buiten de inname van de parking die dienst zal doen als werfzone

De neogotische Sint-Eligiuskerk werd voltooid in 1855 en kwam in de plaats van een romaans exemplaar dat te klein was geworden voor de massale volkstoeloop van toen; op zondag waren er vier erediensten voor in totaal 4.000 gelovigen die moesten recht staan! In 1852 werd beslist om een volledig nieuwe kerk op te trekken. Architect was Pierre Nicolas Croquison (1806-1887), verantwoordelijke voor het neerpoten van tal van neogotische mastodonten, vooral in West-Vlaanderen: Izegem, Dentergem, Egem, Bossuit, Wevelgem, Sint-Kruis-Brugge, Kortrijk (Sint-Rochus). 

 

Zie:

Oorlogsmonument-1946-Kruisem.png   Oorlogsmonument-1946-Kruisem-anno-2023.png

Foto links: archief Raoul De Bel. Foto rechts: Edwin De Borggraeve

 

Dit monument werd op 8 september 1946 - vandaag exact 77 jaar geleden - ingehuldigd op het kerkhof van Kruishoutem ter nagedachtenis van de Kruishoutemse burger- en Britse militaire slachtoffers, die op woensdag 6 mei 1944 in cold blood waren afgemaakt door terugtrekkende Duitse soldaten nabij herberg De Haas aan de Waregemsesteenweg. Het is een ontwerp van architect Albert De Schuymer, die ook het plan van de Uitkijktoren uittekende.

 

  • DE BORGGRAEVE Edwin, Wereldoorlog II: de bevrijding van Kruishoutem in de septemberdagen 1944, Jaarboek 2006, p. 107-172.

Gevecht-boks.png

 

In de jaarboeken van 2012, 2013 en 2015 ontleedde Raf Dhondt 3 moorden op Kruishoutemse bodem. Het scenario was bijna telkens gelijkaardig. Dronkaards komen terug van een kermis of van een kroegentocht, raken in gevecht en trekken het mes.

Ook het hierna volgende krantenknipsel van 135 jaren geleden verloopt volgens hetzelfde voorspelbare script. Een mensenleven is maar een sjieke toebak waard: “Vreselijk misdrijf aan de Karreweg - Een vreselijk misdrijf werd in de nacht van zondag op maandag gepleegd in het gehucht Karreweg nabij Cruyshautem (provincie Oost-Vlaanderen). De broers Voet, wevers, en Auguste Cnockaert, timmerman, kwamen omstreeks middernacht terug van de kermis te Zulte. Alle drie waren dronken. Ze gingen de kroeg ‘De Houtsnip’ binnen. Eén van de broers Voet vroeg Cnockaert een sjieke toebak. Deze weigerde. Voet maakte zich kwaad wegens deze weigering en verweet zijn kompaan een gierigaard en een beest te zijn. Deze antwoordde met nog grovere beledigingen en beide mannen raakten slaags. Cnockaert verliet daarop het etablissement. De Voets volgden hem, en op het moment dat hij zijn huis bereikte, stak één van de broers hem met een mes. De ongelukkige zeeg neer, herpakte zich en achtervolgde zijn aanvallers. Deze - buiten zinnen - wierpen zich op Cnockaert, vloerden hem en dienden hem 18 messteken toe. Ze gingen dermate brutaal te keer dat ze zelfs zichzelf hierbij verwondden. Ze lieten de op straat stervende Cnockaert aan zijn lot over. Diens gekreun werd tenslotte opgemerkt en de gekwetste werd naar zijn huis getransporteerd. De broers Voet werden maandagochtend door de gendarmerie gearresteerd en opgesloten. Het parket van Gent zal ter plekke afstappen. De toestand van Cnockaert is dermate ernstig dat hem de laatste sacramenten werden toegediend.” (eigen vertaling uit: Journal de Bruges - 24 augustus 1888).

 

Zie ook:
  • DHONDT Raf, De passionele Valentijnsmoord aan d’Helle, jaarboek Hultheim 2012, p. 165-173.
  • DHONDT Raf, Bloed aan de Slunse, jaarboek Hultheim 2013, p. 150-163.
  • DHONDT Raf, Bloed op de IJzerberg, jaarboek Hultheim 2015, p. 144-156.

De Nokerse prof Jules Lowie (1913-1960) was geen veelwinnaar, maar wel een gedegen Flandrien met talrijke ereplaatsen. In zijn debuutjaar 1935 werd hij in de Tour de France 5de in het eindklassering, 3de in het bergklassement.

 

1938 Belgen tour de france

4 juli 1938. De dag nadien gaat de Tour de France van start. De Belgen aan het ontbijt. Toen werd la Grande Boucle nog met landen- en niet met merkenploegen gereden. V.l.n.r. Sylvère Maes, Félicien Vervaecke, die veinst een fles wijn soldaat te maken, François Neuville, Emile Masson, Jules Lowie en Marcel Kint (archief Willy Lowie).

 

In 1938 - intussen 85 jaar geleden - beleefde Jules zijn topjaar; in maart had hij Paris-Nice en begin juni een etappe in Paris-Saint-Etienne gewonnen. Hij kwam dat jaar dus met de nodige adelbrieven aan de start van de Tour, waarin hij met zijn Belgische ploegmaats Félicien Vervaecke, Marcel Kint en Sylvère Maes (winnaar in 1936) vooral de Italiaanse ploeg met campionissimo Gino Bartali zou moeten bekampen. Gino had onder druk van Il Duce Benito Mussolini de Giro aan zich voorbij laten gaan om een Italiaanse sportieve zege op Franse bodem neer te zetten. Outsiders voor de eindoverwinning waren de Fransen Antonin Magne (winnaar in 1391 en 1934), Georges Speicher (winnaar in 1933) en André Leducq (winnaar in 1930).

 

1938 Belgen tour de france etappe Montpellier Marseille

18 juli 1938, etappe 11 van Montpellier naar Marseille. Stop that train ! De eerste die ‘den travers’ oversteekt is cadet Yvan Marie, gevolgd door de Duitser Otto Weckerling. Rechts ervan met nr. 7 Jules Lowie met links achter hem Gino Bartali (nr.13). Links midden achter het paaltje gele trui Félicien Vervaecke met François Neuville aan zijn zijde. Uiterst links Marcel Kint (archief Willy Lowie).

 

Tegen Bartali was er echter geen kruid gewassen dat jaar. De Belgische ploeg kreeg een pak slaag in het hooggebergte; Félicien Vervaecke arriveerde te Parijs als 2de op bijna 19’, Edward Vissers was 4de op meer dan een half uur, Jules Lowie 3de Belg op een 7de plaats op bijna 50’.

In 1939 zou Lowie worden uitgeschakeld door een valpartij in de 8ste etappe. Dat jaar zou Sylvère Maes voor de 2de keer de Tour winnen. Daarna bleef het 30 jaar wachten op Eddy Merckx. Door Wereldoorlog II heeft Jules Lowie zijn ronde ambities nadien nooit meer kracht kunnen bijzetten. Bartali zou in 1948 voor de 2de keer met de maillot jaune naar Italië terugkeren, maar toen was Jules al geen renner meer, na weer een vreselijke val in de Dauphiné Libéré het jaar voordien.

Zie ook:

Nu zondag 9 juli is Kruishoutem the military place to be, met een optocht van 50 authentieke voertuigen uit WO II op het Nieuw Plein en een expo over de bevrijding in de Foyer van de Mastbloem. Daar kunnen de dorstigen bovendien hun dorst testen. 

PS - Wil delen met geïnteresseerde vrienden. Met dank.

Humber scout Car 1944   Dodge ambulance 1943

Links: Voor het gemeentehuis van Kruishoutem overschouwt Major Crickmay op 5 september 1944 vanuit zijn Humber Scout Car de aankomst van zijn tanks (archief Raoul De Bel). Rechts: Amerikaanse Dodge ambulance WC54, bouwjaar 1943 (foto Jan Nuyttens).

 

  • Wanneer? Zondag 9 juli 2023
  • Waar? Konvooi met 50 authentieke militaire voertuigen op het Nieuw Plein van 14u30 tot 16u30 en expo + bar in de Foyer van de Mastbloem van 13u00 tot 17u00
  • Toegang? Gratis