110 jaar geleden ontketenden de natuurelementen zich boven Vlaanderen tot een zware zomerstorm: “Schrikkelijke onweders zijn zondag en maandag over gansch het land losgeborsten. West-Vlaanderen werd grootendeels gespaard, en de bliksem schijnt slechts in het zuiden der provincie van zijne perten gespeeld te hebben. Maar verder in het land en in ’t buitenland heeft het onweder geheel leelijk huis gehouden. Ten alle kante meldt men persoonlijke ongelukken en groote schade, zooals branden, vee doodgebliksemd, overstroomingen, enz … Het onweder van maandag had te Oudenaarde en omtrek eene echte overstrooming voor gevolg. In de stad stonden honderden kelders onder water en in vele huizen moest men alles naar den zolder vluchten, daar ’t water 10 tot 15 centimeters hoog op het gelijkvloers stond. De meerschen van Oudenaarde tot Peteghem zijn overstroomd en het hooi zwom in de grachten. De bliksem viel op verscheidene plaatsen en richtte hier en daar aanzienlijke schade aan. Te Cruyshautem gingen twee knapen elk met eene koei naar de weide van de weduwe Th. Bohyn, op den Olsenesteenweg, gehucht Keymolen. De koeien werden door den bliksem getroffen en op den slag gedood; de twee knapen, die ten gronde geslingerd waren, stonden ongedeerd op.” (Gazette van Brugge - 20 juli 1910).
België bestond nog niet. Dat maakte trouwens geen verschil uit voor Cruyshautem. Feesten kon/kan daar altijd. 190 jaar geleden, op dinsdag-marktdag 6 juli 1830 was de Sint-Eligius parochie dus in grote vreugde. Een nieuwe pastoor werd binnen gehaald. De dorpskom was versierd met twee grote triomfbogen en zes kleinere feestbogen. Langs het parcours van de feeststoet hadden de Kruishoutemnaren meer sparren neergepoot dan dat er heden ten dage tijdens de Kerstperiode worden geplaatst in gans Kruisem. 
