Welkom!

… op de website van Hultheim, de heem- en geschiedkundige kring van Kruishoutem. Hier vindt u heemkundige en historische updates over Kruishoutem, de Marolle, Lozer, Nokere, Wannegem en Lede. De laatste info staat bovenaan, voor de oudere verslagjes scrolt u naar beneden.

 

De Ronde van Frankrijk gaat volgende vrijdag 1 juli van start. 85 jaar geleden werd la Grande Boucle nog verreden door landenploegen. Nokeraar Jules Lowie was bij zijn debuut in 1935 5de geworden. Ook in 1937 was hij van de partij, maar hij zou net als alle andere Belgen Parijs niet halen.

09 07 1937 aanval Belgen tour de France

1937 is de eerste Ronde waarin koersdirecteur Henri Desgrange het versnellingsapparaat toelaat. In de Alpenrit van Briançon naar Digne (op 9 juli 1937) zetten de Belgen een aanval op tegen de Italiaanse campionissimo Gino Bartali. De Fransman Roger Lapébie speelt de ganse dag jojo, lost bij elke beklimming, keert terug bij elke afdaling. De Belgen zien in hem geen kandidaat-eindwinnaar en laten hem zelfs de etappe winnen. Een ontredderde Bartali geeft kort nadien op. Sylvère Maes 'staat in het geel'. Jules Lowie is knap 7de. In de Pyreneeënrit van Luchon naar Pau (op 19 juli 1937) over de Peyresourde, Aspin, Tourmalet en Aubisque slaan de Belgen (Jules Lowie, Sylvère Maes, Félicien Vervaecke, Eduard Vissers en Marcel Kint) weer toe. Roger Lapébie rijdt achter de feiten aan. Op de Tourmalet haalt hij echter een achterstand van maar liefst 8 minuten praktisch volledig in, o.a. dank zij het vakkundige duwwerk van talloze Fransen, waaronder sportjournalist en latere Tourdirecteur Félix Lévitan ... Lapébie krijgt een kleine tijdstraf en volgt daardoor in het klassement op (maar) 3 minuten van maillot jaune Sylvère Maes .

22 07 1937 passage Marcheprime tour de France

De sfeer is grimmig, na klachten van zowel de Belgische als de Italiaanse ploeg. De Franse pers giet olie op het vuur. In de rit van Pau naar Bordeaux (op 21 juli 1937) - de geboortestreek van Lapébie - worden de Belgische renners door het opgejutte publiek uitgejouwd, bespuugd, ten val gebracht en met peper en stenen bestookt. Als de Belgische ploeg in achtervolging op de ontsnapte Fransman in het dorp Marcheprime wordt opgehouden aan een overweg én bovendien een tijdsstraf krijgt, is de maat vol. Lapébie is die avond tot op 25 seconden genaderd van Sylvère Maes. De verongelijkte Belgen pakken de volgende dag hun valiezen. Op dat moment staan ze met maar liefst 5 renners bij de eerste 10: Sylvère Maes op 1, Eduard Vissers op 4, Albertin Dissaux op 5, onze Jules Lowie op 8 en Félicien Vervaecke op 10. In België worden ze als helden onthaald … en financieel gecompenseerd door een collecte van de krant ‘Sportwereld’. Roger Lapébie wint op 25 juli 1937 de Tour de France (foto’s Miroir des Sports 1937).

DE BORGGRAEVE Edwin, De Tours de Force van Jules Lowie, jaarboek Hultheim 2015, p. 199-233.

Op maandag 25 augustus 1980 nam Wannegem-Lede afscheid van zijn laatste burgemeester Aloïs Van Cauwenberghe. Een kleine vier jaar ervoor was de gemeente opgegaan in een fusie met Kruishoutem.

 ALOIS VAN CAUWENBERGHE 1900 1980  ALOIS VAN CAUWENBERGHE 1900 1980 GRAF

Foto links: ‘Wannegem-Lede. Dorp van stilte’. Foto rechts: Edwin De Borggraeve.

De politieke loopbaan van Aloïs begon als gemeenteraadslid in 1946. Het jaar nadien werd hij schepen. In 1953 wordt hij in de Liber Memorialis (het ‘dagboek’ van de pastoor) van de Sint-Machutusparochie ook vermeld als lid van de kerkfabriek. Van 1969 tot de fusie met Kruishoutem op 1 januari 1977 werd hij in opvolging van ridder de Ghellick d’Elseghem de laatste burgemeester van Wannegem-Lede. Aloïs was trouwens ook de enige, niet-adellijke burgemeester van de twee dorpen. Voordien was de burgemeesterssjerp er steeds het monopolie van de familie de Ghellinck d’Elseghem geweest. Onder het bewind van Aloïs moderniseerde Wannegem-Lede vooral zijn infrastructuur buiten de dorpskernen: openbare verlichting, waterleiding en verharde wegen.

Rijke lieden koesteren blijkbaar de ijdele gedachte dat de tijd trager tikt op een duur uurwerk. Opvallend in elk geval hoeveel zakenlui, popartiesten, sporters en voetbalmanagers pronken met kostbare bling bling polshorloges. Het duurste ter wereld is momenteel de Graaf Diamond Hallucination. U heeft het kleinood al voor een luttele 50 miljoen €. Geen wonder dat de eigenaars het slachtoffer worden van dievenbenden. De polsuurwerken worden gebruikt als ruil- en omkoopmiddel of om zwart geld wit te wassen.

Zaterdagnacht 19 maart 2022 kreeg Miguel Dheedene, eigenaar van meerdere exclusieve kledingwinkels en horecazaken door drie mannen te Antwerpen pepperspray in het gezicht gespoten. Ze trokken zijn Patek Philippe 5712 Nautilus uurwerk van de pols. Waarde: 180.000 €. Op vrijdag 1 april 2022 werd bouwpromotor Bart Versluys te Oostende door twee mannen beroofd van zijn Richard Mille RM 11-03 Titanium horloge ter waarde van 350.000 €. 

Richar Mille polshorloge  Edmond Van Brabandt

Links: Richard Mille: polshorloge. Rechts: Edmond Van Brabandt: Kruishoutemnaar, advocaat, provincieraadslid, volksvertegenwoordiger, drager van duur uurwerk.

En kijk ’s aan, dat was exact 120 jaar geleden niet anders. Toen was een Cruyshautemse heer van stand, advocaat, gewezen provincieraadslid en volksvertegenwoordiger Edmond Van Brabandt (1837-1905) het slachtoffer. In plaats van achteraf te zeuren in de media vertoonde hij ter plekke meteen daadkracht; hij sleurde de dader mee naar het dichtstbij gelegen politiekantoor: “M. Edm. Van B … , advocaat, te Cruyshautem, bevond zich zondag avond, op de foor der Jamarlaan (te Brussel), toen hij opeens bevond dat zijn gouden uurwerk met ketting, juweelen van 600 tot 700 fr., verdwenen waren. Een persoon duidde een jongen kerel aan als den dief. Den advokaat hield den pick-pocket aan en leverde hem aan de policie over. De schelm rukte zich, nabij het policiebureel, los en nam de vlucht; hij werd evenwel terug aangehouden. De gestolen juweelen werden op hem niet terug gevonden. De aangehoudene scheurde een abonnementboekje van den spoorweg in stukken. De policie kon het boekje terug samenstellen en er de naam ‘Jules Hotte’ op lezen. De policie denkt te doen te hebben met ene lid van een internationale dievenbende.” (Het Nieuws van den Dag - 10 juni 1902). Dat denkt de politie in 2022 ook: de dossiers Dheedene en Versluys werden bij één onderzoeksteam ondergebracht.

Over Edmond Van Brabandt, zie: DE BORGGRAEVE Edwin, Onafhankelijke geest, korte carrière, Kruishoutemse Kronieken, 2019, p. 104-105.

Op 11 april 1982 start de vrije radio Tequila zijn uitzendingen te Kruishoutem vanuit een tuinhuisje aan de hoek van de Olsensesteenweg en de Groenenweg. Terwijl BRT 1 en 2 om 23.40u de knop omdraaien en pas om 6u 's morgens weer wakker schieten, steekt Tequila de nacht door met een bandopnemer en vooraf opgenomen programma's.

Radio Tequila aan de ketting

40 jaar geleden - op 4 juni 1982 - komen 2 RTT-ambtenaren en 3 rijkswachters langs. Het is geen beleefdheidsbezoekje. De radio zendt op dat moment uit met een ruilzender, omdat de eigen installatie stuk is. Het vervangexemplaar veroorzaakt storingen op het radarscherm van de militaire basis te Semmerzake-Gavere. De inboedel - de zendinstallatie, twee platendraaiers, twee cassetterecorders, duizend platen, dertig cassettes en een mengpaneel - ter waarde van een half miljoen BEF wordt in beslag genomen. Vier dagen later is Tequila weer in de lucht. In augustus 1983 verhuist de vrije radio naar Petegem.

Ook in Nokere is er in the eighties trouwens een populaire vrije radio in the air. Zie daarvoor: 1987 - NOKERE (hultheim.be).

PS - Enne ... U luistert toch ook naar: The Champs "Tequila" - YouTube ?

 

Foto en info in het artikel van Eddy Lefevre in 'Het Nieuwsblad' van 11 april 2010, artikel van André Marlier in ‘Kijk Uit’ van 10 juni 1982 en op website radio Tequila.

Omstreeks 1735 werd ten zuidoosten van het kasteeldomein Ayshove te Cruyshautem in opdracht van graaf Willem van der Meere een steenbakkerij opgericht. In de eerste plaats voor eigen gebruik bestemd, leverde ze mettertijd ook aan derden. Door het verdwijnen van strodaken werd vanaf 1887 overgeschakeld naar het bakken van pannen. De site bleef onder de opvolgende adellijke familie Desmanet de Biesme operationeel, uiteindelijk tot na de Tweede Wereldoorlog en werd pas gesloopt in de zestiger jaren. Alleen de ranke, neogotische directiewoning de dato 1897, opgetrokken op last van burggravin Julie Desmanet de Biesme, en een opslaggebouwtje met uniek dak (maltakruis - het embleem van de pannenbakkerij) bleven bewaard.

Dakpan Desmanet de Biesme maltakruis  Opslagplaats pannenbakkerij colijnstraat Kruishoutem

Links: dakpan Desmanet de Biesme (DDB) met Maltakruis als embleem (foto Raoul De Bel). Rechts: opslagplaats van de vroegere pannenbakkerij (met Maltakruis in dak) in de Colijnstraat te Kruishoutem (foto Edwin De Borggraeve).

110 jaar geleden verongelukte een jonge knaap op weg naar Huise met een kar volgeladen Desmanet de Biesme pannen: “HUYSSE - De genaamde Cyriel D’Hondt, oud 16 jaar, knecht bij De Keukelaer, kwam met een geladen wagen van de pannenbakkerij van Cruyshautem gereden. Hij zat op den dissel. Op de wijk Kapellen verloor hij het evenwicht en viel tusschen den kantsteen van ’t gaanpad en het wiel. De arme jongen werd de borst gepletterd. Hij bleef op den slag dood.” (Het Volk - 30 mei 1912).