De familie Dhondt - afkomstig van Nokere en later verhuisd naar het centrum van Kruishoutem - leverde drie generaties bekende klokkenmakers. De eerste was Petrus-Franciscus Dhondt (°1720). Hij merkte zoals andere uurwerkmakers zijn horloges met zijn naam en het bouwjaar.
Toen Paul Balcaen - bestuurslid van Hultheim - voor zijn publicatie in het allereerste Hultheim jaarboek van 2002 - research deed, had hij weet van drie nog bestaande klokken van Petrus Franciscus. Twee ervan waren te dateren in 1760 en één in 1769. Daar is er nu een vierde bijgekomen, gemaakt in 1775. Ze bevindt zich in Normandië. Wat verbazend is, want de staande klokken van Petrus-Franciscus, van zoon Johannes-Baptiste (1756-1832) en van kleinzoon Petrus-Franciscus (uitgeweken naar Wakken) kenden vooral regionale bijval. De klokken-Dhondt-bezitters waren anno 2002 dan ook hoofdzakelijk te traceren in de Leiestreek en in de Vlaamse Ardennen, met een paar uitschieters naar Hasselt, Brussel en zelfs één tot in Frankrijk. De duurste exemplaren zijn van de hand van Johannes-Baptiste en werden twintig jaar geleden geraamd op een waarde van € 2.000 à € 3.000.
Foto’s Thibault Morré
Het was dokter Thibault Morré - sinds een twintigtal jaren wonend in de gemeente Vire-Normandie (departement Calvados) in Frankrijk - die Hultheim per e-mail contacteerde in december 2021, op zoek naar info betreffende zijn Dhondt-klok. Het was een schenking van zijn oom die ze op zijn beurt in 1968 als huwelijkscadeau had gekregen van zijn ouders (de grootouders dus van Thibault Morré). Grootmoeder Marie-Jeanne Minnaert was de enige dochter van notaris Fritz Minnaert (1888-1943) van Sint-Maria-Lierde.
Foto’s Design Museum Gent
Enkele maanden later, in februari 2022 ontving Hultheim een e-mail van het Design Museum te Gent dat in zijn collectie een 240 jaren oude klok had van zoon Johannes-Baptiste (1756-1832), d.d. 1783. Het museum kreeg de klok in 2014 als schenking van vzw Sociaal Dienstbetoon Sint-Lucas Gent. De kast is van eikenhout en 2m20ccm hoog. De toestand van de klok wordt als slecht omschreven, met ontbrekende onderdelen. Glas en klok zijn gebroken na een val in het museum in 2016. Dankzij het artikel van Paul Balcaen wist het museum de klok historisch te kaderen binnen de context van de Kruishoutemse klokkenmakersfamilie Dhondt.